Sifu Kwee-Sun-Chan

In 1977 verbleef de 40-jarige Sifu Kwee-Sun-Chan in ons land, grondlegger van de op de moderne westerse mens en samenleving afgestemde Kung-Fu stijl “Liok-Hap-Tay-Chie”. Om hierover wat meer aan de weet te komen zocht de redactie van vechtsportmaandblad Samurai in oktober hem op in het Zuid­-Limburgse Heerlen. Het werd een interessante ontmoeting met een boeiende man uit het Verre Oosten.  SunChan2

Indonesië
Tengevolge van zijn blijvende vestiging in Indonesië, kreeg hij van de Indonesische wetgever een nieuwe naam. Hij staat in het bevolkingsregister nu ingeschreven als E.Kusyanto.

Zijn woonplaats is Panmalang, een plaats op Midden Java. Sinds zijn 9e  levensjaar beoefent Kwee-­Sun-Chan de vechtkunst, daarvoor gedegen opgeleid door zijn vader en andere Chinese grootmeesters, o.a. de eveneens in Indonesië verblijvende Sifu Kong-A-Djong, president van de Nggo-Mbie-Cen-­Chung-Paei. Kwee-Sun-Chan geeft in Panmalang les op een 3-tal scholen. Tijdens zijn huidige vakantieverblijf bezoekt hij de Limburgse Nggo-Mbie-klubs, waar hij de leraren en leerlingen adviseert en corrigeert bij hun Kung-Fu sportbeoefening. Hij is in feite de contactpersoon tussen deze clubs en de in Indonesië wonende president Sifu Kong-A-Djong.

Liok-Hap-Tay-Chie
Kwee-Sun-Chan noemde zijn nieuw ontwikkelde stijl Liok-Hap-Tay-Chie. Het is een combinatie van een 6-tal gevechtstechnieken, welke we nader onder de loep zullen nemen. Kwee-Sun-Chan: “Ik heb van deze vormen de beste technieken overgenomen en de minder geschikte weggelaten. Aldus verkreeg ik een combinatie die een aantal belangrijke kenmerken bezit:

– effectief;
– praktisch leerbaar voor de moderne mens van deze eeuw;
– wat betreft inhoud gemakkelijker te onthouden en te beheersen;

De naam van deze nieuwe stijl is als volgt afgeleid:

Liok geeft de 6 gebruikte stijlen van de combinatie aan, Hap-Tay-Chie betekent: gebundeld in één. Samengevoegd zou men in het Nederlands dus kunnen zeggen: 6 stijlen ineen gebundeld.

De Indonesische naam voor Liok-Hap-Tay-Chie luidt Heksa-Buana.”

Zes stijlen
Zoals gezegd heeft de Sifu een 6-tal gevechtstechnieken gebruikt. Deze zijn:

1. Nggo-Mbie {genoemd naar een berg)
2. Siaw-Liem {genoemd naar een tempel)
3. Bu-Tong {genoemd naar een berg)
4. San-Tung {genoemd naar een provincie)
5. Hok-Kian {genoemd naar een provincie)
6. Tay-Chie (betekent: de poort tot kennis, meesterschap).

1. Nggo-Mbie
De technieken zijn gebaseerd op de elementen: Cin-(goud), Mu (hout), Sui (water), Ho (vuur) en Tho (zand). De bewegingen corresponderen met de eigenschappen van deze elementen, dus b.v. Mu (hout) vertoond een sterke maar breekbare techniek, Sui geeft vloeiende bewegingen, Ho laat felheid zien, enz.

2. Siaw-Liem
In het Siaw-Liem zijn de diverse bewegings/gevechtstijlen van dieren herkenbaar. De verplichte stijlen zijn: Lung (draak), Fu (tijger), Pauw (gevlekte tijger), Ho (kraanvogel) en She (slang).SunChan4

3. Bu-Tong
De voornaamste betekenis van Bu-Tong is het ontwijken van krachtige aanvallen (Dja-Li), de aangevallen persoon neemt nadat hij de belager snel heeft ontweken, de aanval effectief over .

Er is dus geen rechtstreeks lichamelijk duel; juist het van zich afhouden geeft de mogelijkheden razendsnel “in” te komen met een tegenaanval.

4. San-Tung
Hierbij is de kenmerkende techniek het uitvoeren van verende stoten/trappen. In totaal worden er 12 verschillende stoottechnieken beoefend (in het Chinees te bewoorden met Chap-Dji-Lo-Tan­-Tui. San-Tung omvat wat betreft de bewegingen een 36-tal Tuan-ta (kata’s)

5. Hok-Kian
Deze stijl komt vrijwel overeen met Siaw-Liem. Het kenmerkende verschil hiermede is dat de Hok-­Kian gespecialiseerd is voor kleine mensen. Immers, Hok-Kian is een Chinese provincie waar relatief kleine mensen wonen.

De favoriete stijl hierbij is de zgn. Apenstijl (kaouw-Kun).

6. Tay-Chie
Hierachter gaat een filosofie schuil, die erop neer komt dat de mens alles vanuit de natuur (het universum) kan ontvangen, wanneer hij/zich daarvoor open stelt. De grote kracht schuilt in de innerlijke gesteldheid, niet in uiterlijk en gespierd geweld. Op grond van deze gedachten is men in staat door het gebruik maken van de kracht van de tegenstander, deze te verslaan. Volgens het Ying-Yang principe worden zwakte en kracht in samenhangende relatie gebundeld.

Wapens
Liok-Hap-Tay-Chie kent ook het ge­bruik van vele verschillende wapens, 18 soorten in totaal. Om er enkele van te noemen:SunChan3

To (zwaard), Toja (stok), Djiang (speer), Seng-Pin (zware speerpunt aan een touw, dus slingerwapen) en niet te vergeten het Kwan-Kong-To genoemd naar een legendarische generaal uit de 3 landen-dynastie (Sam-Kok- 200 jaar na Christus). Het werken met de wapens wordt gekenmerkt door de vloeiende, snelle en circulerende bewegings­technieken. De gewapende vormt een eenheid met zijn wapen, hij brengt als het ware zijn gevoelens over op zijn wapen.

Kleding en cursusopbouw.
De beoefenaars van deze door Kwee-Sun-Chan onderwezen stijl zijn gekleed in een zwarte broek, gele jas (kort), de leraar draagt op zijn jas een rode bies. Officieel draagt men ook een speciaal schoeisel, gelijkende op de beken­de balletschoenen. Sifu Kwee-Sun­Chan vertelt dat hij zijn leerlingen na een 3 maanden durende basis­training selecteert in de meest ge­schikte richting. Hij zegt: “Beschouw dit als of ik een stuk deeg ontvang; ik kneed dit deeg in de volgens mij meest ideale vorm.” Na afloop van ons gesprek konden we nog even genieten van een korte, indrukwekkende demonstratie in wapentechnieken. Deze Sifu (die overigens ook deskundig is op het gebied van massage, anatomie en kruidengeneeskracht) is een bijzon­der boeiende Aziaat, die ongetwij­feld urenlang kan vertellen en filosoferen over de Chinese vechtkunst.

Nggo-Mbie-Paei
Sinds ± 3 jaren wordt er in Zuid-­Limburg Kung Fu beoefend in de clubs van de Nggo-Mbie stijl. De initiatiefnemers hiervan zijn een 5-tal”gezworen broeders”, die onder eed elkaar hebben beloofd door dik en dun met elkaar de Nggo­Mbie uit te dragen en te onder­wijzen. Deze personen, die in opdracht en onder toezicht van de in Indonesië wonende Sifu Kong-A-Djong werken, zijn:

Ton Beckx, Doddy Geeraths, Richard Offerbeek †, Oscar Bradwolf en Ed van Oijen †. Van hen zijn er 3 volledig opgeleid in Indonesië. Momenteel heeft men aan dit lerarenteam nog in Nederland op­geleide personen kunnen toe­voegen, van Oijen, en Jos Kapel †

Programma.
De clubs van de Nggo-Mbie stijl trainen twee keer per week en houden af en toe onderlinge wedstrijden. De opleiding gaat gepaard met examens, waarbij geldt dat de examencommissie bestaat uit 4 van de 5 gebroeders (1 valt steeds af omdat men geen examen van een eigen leerling mag afnemen). Wanneer het gaat om hogere graduaties, dan vindt er een voordracht aan de Sifu in Indonesië plaats. Nggo-Mbie kent de volgende banden:

rood, rood 1, rood 2, rood 3, blauw, blauw 1, blauw 2, bruin, bruin 1, bruin 2, zwart.

Mochten er lezers zijn die wat nader geïnformeerd willen worden over de Nggo-Mbie-Paei, dan kunnen zij zich wenden tot het contactadres: info@stichting-yuying.nl

SunChan9