Het zwaard, is met speer en waaier, het belangrijkste wapen in de Taiji Quan (of Tai Chi Chuan). Het heeft sinds de Bronstijd een hoog aanzien. In het begin diende het zwaard alleen voor het gevecht, later voor lichamelijke en intellectuele oefeningen van de elite. Tegenwoordig dient het Taiji zwaard ter bevordering van lichaam en geest. Op een lichamelijk niveau leert men zich op een juiste manier ontspannen en wordt de lichaamshouding verbeterd. Op intellectueel en geestelijk niveau verscherpt en ontspant de geest zich waardoor stress verdwijnt en men zich beter leert concentreren.

Taijijian ( Chinees : 太極劍/太极剑 ; pinyin : tàijíjiàn ; letterlijk ” Taiji Zwaard”) is een recht tweesnijdend zwaard dat gebruikt wordt bij de opleiding van de Chinese krijgskunst Taiji Quan (of Tai Chi Chuan). De vorm van het zwaar verraad zijn functie: Het jian-zwaard wordt voornamelijk gebruikt om mee te steken. In de “Taijiquan” routines van het moderne Wushu leerplan wordt een lichtere en demonstratieve versie van het traditionele zwaard gebruikt. Het wushu zwaard is een smal, tweesnijdend Chinees zwaard met een dun blad en draagt een kwast aan het handvat. Het is ontworpen om geluid te maken als het door een wedstrijddeelnemer wordt uitgestoten. De zwaardere zwaarden, soms met een kwast, worden gebruikt voor het trainen van het bovenlichaam in de traditionele Taijiquan scholen. De verschillende Taijiquan scholen hebben diverse warmups, vormen en scherm oefeningen voor hun opleiding met de jian.

Historische gebruik van jian in Taiji

De Yang en Wu  families waren betrokken bij de militaire opleiding tijdens de Qing – dynastie, en leerde jian techniek aan hun leerlingen. De jian varianten gebruikt voor taijijian en wushu demonstraties of als trainingsgereedschap in de moderne vechtkunst scholen hebben vaak eigenschappen die ze ongeschikt maken voor een werkelijk gevecht. Deze eigenschappen zoals het dunne blad of de hoge flexibiliteit, zijn bedoeld om wushu demonstraties auditief en visueel aantrekkelijker te laten lijken.

Traditionele Taijijian vormen zijn ontstaan uit martiale toepassingen, en zijn dus oorspronkelijk ontworpen om gebruik te maken van de wapens die beschikbaar waren ten tijde van hun ontwikkeling. As Omdat er in de geschiedenis geen sprake was van een  jian speciaal voor taijiquan, zijn de vormen ontworpen rond het functionele gebruik van de jian tijdens de Qing – dynastie, met het juiste gewicht, balans, scherpte en veerkracht om doeltreffend te zijn in de gewapende strijd.

Tegenwoordig gebruik van jian in Taiji

Origineel bestaat er in de Yangstijl een 56-zwaardvorm. De 32-vorm en 18-vorm die wij beoefenen is hierop gebaseerd. Het wordt gebruikt als lichamelijke en geestelijke ontwikkeling en zelfontplooiing. Men start met een zwaardvorm nadat men een basiskennis heeft en praktische ervaring met een Taiji handvorm :Yang 24 (Pekingvorm) of de verkorte Yang  34 vanChen-ManChing. Het vraagt moed, zelfbeheersing, controle tussen lichaam en geest, evenwicht en coördinatie. Het is eveneens een middel om het bovenlichaam, de schoudergordel en de polsen te oefenen, maar het belangrijkste is dat het misschien een nieuwe dimensie kan geven aan je taiji handvorm en dit via een stukje historiek en cultuur uit de Chinese krijgskunst.

13 Taiji Jian Technieken

Ji            击   slag

Ci            刺 steken/doorboren

Ge          割  blokkeren/belemmeren

Xi            洗  afhouden

Chou      抽  zweepslag

Dai          带   leiden

Ti            提  tillen/opheffen

Dian        点  aanstippen

Peng       迸  openbreken

Pi             劈 hakken/splijten

Jie           截  afweren/onderscheppen

Jiao         搅   roeren/poken

Ya           压  neerwaarts drukken

Referenties

Historische gebruik van jian in Taiji.
Taiji Zwaard
13 Taiji Jian Technieken